Dag Maurice,
Bedankt voor je bericht.

De Fluke 75 stond inderdaad als voltmeter.

Moet zeggen dat de voeding als zodanig goed werkt, weinig rommel op de uitgang, als mij met 47 k weerstand wordt belast, en aan de scoop hangt, maar inderdaad zonder een echte beveiliging.
Groet,
Pim

Dag Piet,

Bedankt voor je reactie.

Dit was allemaal defect, R5 1Ohm 1 watt was een paar Mega ohm geworden, Transistor T1 BUS11 was nog heel, maar is vervangen, is geen Tip 50.

Uitgang Elco 10 uF 450 volt was nog heel, maar heb ik vervangen.

T2 was defect, T3 was defect, T4 was Defect, T5 was defect.

Ingangsspanning van de voeding is 252 volt dc, trafo is 180 volt wissel spanning.

R 6 is aanwezig en die waarde is 1 Meg.

Dit kreeg ik van de ontwerper van de voeding,

R6 samen met R4 en R5 kunnen een foldback current limit bewerkstelligen. Wat er dan gebeurd bij overbelasting is het volgende : de uitgangsstroom loopt terug naar een waarde lager dan de ingestelde stroomlimiet, zo blijft de dissipatie van de tor binnen specificiaties.

Bijgevoegd de pagina uit art of electronics welke over foldback current limiting gaat.
Met de formules om R6 uit te rekenen.
Dit heb ik niet paraat, moet ik opzoeken.

Met een uitgangspanning van 200V. een R4 waarde van 1K R5=10Ohm en R6 is 1Meg is de stroomlimiet : 85mA

En bij het bereiken van de limiet loopt de stroom terug naar: 65mA

Ik overweeg om het te doen volgens het originele schema hieronder, maar dan is er waarschijnlijk wel meer rommel op de uitgang?.

Groet,
Pim

Dag Maurice,

Het linker gedeelte van het schema is de gestabiliseerde gloeispanning.

Het rechter gedeelte van het schema is de buizenvoorversterker.

Wat daar tussenin zit is een spanningsdeler om de gloeispanning op te tillen, zodat de Uk/f niet hoger wordt dan de opgegeven 100 volt.

Groet,
Pim

Hoi Pim

je voorversterkers trekken samen 12,4 mA, de ontladingsweerstanden
trekken 215 / 135k = 1,6 mA. Totale stroom is 14 mA. De TIP50 kan max
1 Ampère leveren, ruim voldoende dus.
Eventueel kan de HSP-trafo nog een bottleneck zijn, maar anders zie ik
geen bezwaar.
De ontladingsweerstanden moeten samen 342 mW aankunnen. Ik zou half watt
types gebruiken, maar ik ben dan ook heel voorzichtig.

Kortom, kijk nog even wat je trafo aankan, als dat in orde is kan je verder.

vrgr, EJ

--
We hebben allemaal twee levens. Het tweede begint als we ons realiseren dat we er maar één hebben.

De spanningsdeler gevormd door R12+R14 en R13 zorgt er gegarandeerd voor dat de gloeispanning opgetild wordt tot ca. 25 % van de voedingsspanning.

Dat maakt dat het verschil tussen de kathoden van de ECC802S en de gloeidraad nooit hoger wordt dan 100 Vdc, noch bij inschakelen (dan loopt er nog geen stroom door de ECC802S waardoor beide kathoden op 0 Vdc staan), noch bij normaal bedrijf (dan staat de onderste kathode op ca. 2,4 Vdc en de bovenste kathode op ca. 109,23 Vdc).

Bij normaal bedrijf is de spanning tussen de onderste kathode en de gloeidraad maximaal ca. 60,5 - 2,4 = 58,1 Vdc, en tussen de bovenste kathode en de gloeidraad ca. 109,23 - 54,21 = 55,02 Vdc. Beide verschillen zijn ruim kleiner dan de 100 Vdc uit de datasheet voor de ECC802S.

Conclusie: Als de gloeispanningsvoorziening is uitgevoerd zoals in jouw schema is aangegeven, hoef je je echt geen zorgen te maken over het maximum verschil van 100 Vdc tussen de beide kathoden van de ECC802S en hun gloeidraad.

--
Groet,
Robert

Kan deze vraag niet beter op het transistorforum gesteld worden?
Waarschijnlijk is daar meer kennis over halfgeleiders aanwezig dan hier op het buizenforum.

--
"Tubes are for Music, transistors are for TV and electronics in general"

Een dergelijke voeding onder alle omstandigheden kortsluitvast krijgen is geen eenvoudige opgave, met name de serie regel transistor is de achillespees.
Een zekering opnemen heeft meestal niet zo heel veel effect op de transistors , die zijn meestal sneller (stuk!) dan de zekering, voor de overige componenten beperken ze wel de schade.
Een vervelende eigenschap van bipolaire transistoren is dat bij hoge spanningen (en nog enkele situaties) de elektronen op de randen van de emitter gaan lopen waardoor het het oppervlak van de junctie behoorlijk verkleind wordt en de stroom drastich beperkt moet worden. anders treed er er een sterk vergrote kans op second breakdown op. Er zit dan ook meestal maar weinig verschil in de maximaal toelaatbare curves bij soortgelijke types.
Beter is om meerdere transistoren in cascade te schakelen waardoor de spanningen erover gedeeld worden.
Voor een (voor)versterker zoals getoond heb je een dergelijke schakeling ook niet nodig, stabilisatie van de spanning heeft geen zin en hier voldoet een standaard voedingsschakeling meestal uitstekend, dat heb je inmiddels ook al zelf aangetoond.
Mocht je de rimpel (het “brom niveau”) aan de uitgang nog te hoog vinden, zou je nog een smoorspoel in de voeding kunnen opnemen, maar meestal is het niet eens nodig.
Het voeden van de gloeidraad met gelijkspanning is meestal wel een goed idee, vooral bij gevoelige trappen, maar dat lijkt me hier ook wel mee te vallen.
Ik denk dat je het beste maar gewoon moet accepteren dat de voeding niet kortsluitvast is en in het geval dat je wat meer met de schakeling wil experimenteren moet kiezen voor een standaard voedingsconcept.
m.vr.gr.
Anton van den Oever