Typevaut, moet zijn: single coil

--
Dingen moeilijk maken is makkelijk, dingen makkelijk maken is daarentegen moeilijk.

een beetje meer uitgebreid:
de meeste elementen voor electrische (bas)gitaren zijn magnetodynamische opnemers:
een spoel is gewikkeld om een permanente magneet, de stalen snaren trillen in het magnetisch veld en veroorzaken zo een stroompje in de spoel dat evenredig is met de trilling van de snaren.
Je hebt elementen die bestaan uit een spoel (single coil) en elementen die bestaan uit twee spoelen, die zo geschakeld zijn dat stoorsignalen uit de omgeving die beide spoelen oppikken tegen elkaar wegvallen omdat ze in tegenfase staan, zgn humbuckers. De klank verschilt: denk bij single coil aan iemand als J.J. Cale en bij humbuckers aan iemand als Eddy van Halen.
De elementen leveren bij een vol gespeeld akkoord op de aanslag een piek van max 10 volt eff.
De passieve toonregeling bestaat uit een condensator die via een potmeter van 500k tot 1M aan aarde ligt. Bij single coil elementen wordt daarvoor meestal een condensator van 47 nF genomen, voor humbuckers een van 22 nF.

Bumblebee condensatoren werden in de jaren 50 toegepast - het was toen gewoon een gangbaar en vooral betaalbaar type condensator - en hebben inmiddels een bijna mythische roep gekregen, een beetje vergelijkbaar met de reputatie die ze onder high-end audio adepten hebben. Zie bijvoorbeeld hier of hier.

Je begrijpt dat in deze toepassing: geen DC-offset, max 10 VAC eff, een condensator die als koppelcondensator in een buizenversterker door de mand valt nog goed bruikbaar is.
En als je naar de prijzen kijkt, begrijp je ook dat je er doorgaans armlastige gitaristen een groot plezier mee doet.

vrgr, EJ

--
Dingen moeilijk maken is makkelijk, dingen makkelijk maken is daarentegen moeilijk.