Die Cartomatics van vlak na de oorlog dragen de tekenen van de materiaalschaarste, die er toen was, wat zich uit in slecht verzilverde contactveren en het gebruik van aluminium met een veel te hoog magnesiumgehalte of misschien wel zink, waar die frontplaat dus van gemaakt is, die werden na belettering bespoten met celluloselak, die ook niet van al te beste kwaliteit was en vrij poreus. Ik vermoed, dat er dezelfde techniek voor gebruikt is als die ook voor cliché's gebruikt werd. Misschien is het ook wel een cliché of een licht aangeëtste offsetplaat.

Door zwaveldioxidedampen uit kolenkachels of door vocht gaan ze er dan zo wormstekig uit zien. Je kunt met een doekje met tandpasta proberen de grauwsluier voorzichtig weg te poetsen, het zwart na ontvetting weer in te lakken en daarna de hele zaak met vinylvernis te bespuiten, maar als het te ver is ingevreten wordt het nooit mooi.