Uit het thread van Wim Stuiver haal ik even het volgende aan:

In het begin was mijn belangrijkste taak radiotoestellen waar Wima-condensatoren in gemonteerd waren deze allemaal te vervangen door een beter type condensator. De Wima-condensatoren fabriek stond destijds in Duitsland in een omgeving waar veel luchtverontreiniging was en dit trok tijdens de fabricage in de condensatoren die dan na enkele jaren gingen lekken en verliepen tevens in waarde. De chef vond dat een goede oefening om goed te leren solderen en inzicht in Grundig radio's te krijgen.

Het staat me ook nog voor uit mijn begin periode, dat TV toestellen van Radiobell, RD, Grundig e.a. waren voorzien van de beruchte bruine snoepjes, en dit tot ergens de productiejaren medio 1962. In latere modellen kwam je ze nog nauwelijks tegen.
Vanaf begin zeventiger jaren verschijnen dan de radiale Wima's, voornamelijk in de duitse TV merken.

Weet er iemand meer over de periode tussen 1960 en 1970 over de condensatorenproductie van Wima?

Groeten,
Eleen

Deze informatie is te vinden op de Wima website: http://www.wima.de/DE/aboutus.htm

De 'Timeline' geeft aan; 1959: Tropyfol M, de eerste gemetalliseerde polyester condensator,
1963: Wima MKS, de eerste polyester condensator met radiale aansluitdraden.
Enz., Enz.

--
"Tubes are for Music, transistors are for TV and electronics in general"

Hallo Eleen

Deze reklame uit de vroegere jaren kwam ik tegen.
Ik kan mij nog goed herinnern dat in de 50er jaren deze WIMA condensatoren een groote stap vooruit waren!

Helaas heeft men niet kunnen voorzien dat de oorspronkelijk goeden eigenschappen niet van lange duur waren...

mvg, Wolfgang

Het maakte zeker niet uit of ze maanden lang in het water lagen of niet.
Lekken deden ze toch allemaal na die tijd.

Als je ze doormeet zijn het gewoon weerstanden van 10 k tot pakweg 500k.

Dan waren die teerknollen zo slecht nog niet.

Groet Frank

Voor de sevice bedrijven was het economisch een opsteker.

Ik kan mij nog goed herinnern dat in de 50er jaren deze WIMA condensatoren een groote stap vooruit waren!

Helaas heeft men niet kunnen voorzien dat de oorspronkelijk goeden eigenschappen niet van lange duur waren...

Daar kwamen in eerste instantie, de radio en TV fabrikanten, die Wima als hofleverancier voor condensatoren hadden, achter. Gelukkig voor de fabrikanten, hielden de Wima's het lang genoeg vol om de garantieperiode (meestal ruimschoots)door te komen, wat dan weer een ongeluk was voor de bezitters/gebruikers van deze toestellen...
Veel merken gebruikten vanaf de jaren 60 Ero's (of andere condensatormerken) in hun toestellen, en de vraag die ik me feitelijk stel, is of over het debacle van de bruine Wima's ooit artikellen in de vak of hobby pers zijn verschenen. En of hoe het Wima is vergaan tijdens de jaren 60, want daar vind je natuurlijk niks over terug op hun website...

Mvg, Eleen

Eleen,

De Wima C's hadden diverse kleuren.

Op de Grundig servicewerkplaats heb ik Wima C's moeten vervangen met de kleuren: bruin met vaak een zweem naar paars en tevens in de kleur blauw met vaak een zweem naar lichtblauw.

In elk type Grundig radio zat vaak wel dezelfde kleur.

Veelal vertoonden de Wima's ook scheurtjes.

mvg

Wim

--
W.H.G. Stuiver

Mmm , volgens de reclamefolder kun je ze maandenlang in kokend water leggen zonder dat ze hun waarden verliezen.
misschien kun je ze dan beter frittieren
Enfin , ze zijn ermee weggekomen en wima bestaat nog steeds.

Weet er iemand meer over de periode tussen 1960 en 1970 over de condensatorenproductie van Wima?

In 1967 zat ik bij Rens & Rens op de radioschool te Hilversum.
Wij kregen daar les van een zekere mijnheer Dusamos; een zeer bevlogen, ietwat loensende man met onwaarschijnlijk rekencapaciteiten.
Mijnheer Dusamos gaf ons het vak "Materialen en Onderdelen".

Uiteraard gaf dit vak vaak aanleiding tot levendige discussies in de klas, waarbij heer Dusamos geregeld zijn ogen ten hemel opsloeg met de uitroep:
"Waar blijven mijn vaklui?!"

Zo kan ik mij herinneren dat er eens werd gesproken over lekke condensatoren.
Het gesprek kwam al gauw (natuurlijk via de toen ook al beruchte teerknol) op de 'Wimabom' zoals die laatste door ons werd geclassificeerd.

Heer Dusamos verklaarde staande voor de klas dat er wellicht problemen met die condensatoren waren geweest.
Maar.... zei hij erbij: "De tegenwoordige condensatoren van Wima zijn weer prima!
Ik weet niet of ie aandelen had, maar de discussie werd gesloten.
Zoiets vergeet je dus nooit meer.

--
Groeten van Fons

"Het leven van een elektronicus gaat niet over rozen."

deze zijn heel goed,ik heb ze vroeger uit oude tv toestellen gesloopt

Meen je dat nou echt??

De meeste in je bakje zijn zgn Durolit condensatoren, ook papier.
Die ik heb zijn echt slechter dan de teerknollen maar weer beter dan de Wima chocotoffs.
Ik heb zelf al diverse keren de Durolits moeten vervangen.
Ze scheuren vaak vanzelf zoals de Rifa's ontstoor C's.
De beste van de slechte (papier) C's vind de Eroid condensatoren.
Die hebben meestal geen scheuren in het giethars omhulsel en ze lekken wat minder.
Leuke goed ogende condensatoren voor oude zelfbouwprojecten die wat minder kritisch zijn.

De enkele wat gelere kleinere C's zijn de TFF types die volgens mij dezelfde eigenschappen hebben als de Philils mosterds, zeer goed dus!

Groet Frank

Boudewijn,
Ja die lekken niet, maar helaas willen ze wel eens verlopen na al die jaren.
Waren in ieder geval vele malen beter als hun voorgangers.
Cees.

--
CornelisBB

Die oude Wima drop rofees dat zijn op den duur spuiters
Ik heb dat wel megemaakt zeeeeer slegte condensators
ook de Pf waardens verlopen .. geef mij maar de PH mosterd C,s
ook de oude PH teer rollen zijn dan nog iets beter .
Die laatsen wima,s die bouwdewijn laat zien deze gaan nog wel best redelijk.. .
Huub

Heren,

Dit is de zoveelste keer dat dit onderwerp - in vrijwel gelijke bewoordingen - voorbij komt. (Accoord: voor het eerst is sprake van een jaartalbegrenzing...)
Wij sluiten deze draad.

Forumbeheer.