Dag allen,

Ik las onlangs (ik meen op dit forum; het ging over een brommende voedingstransformator in een radio) dat het slecht zou zijn om lamellen van transformatoren van elkaar los te halen.

Kan iemand me daar wat meer over uitleggen? Is dat inderdaad schadelijk? En zo ja, waarom dan? Als de lamellen na bijvoorbeeld demontage van een chassis weer netjes op hun plek worden geplaatst en weer met de bouten worden gezekerd, is er dan toch iets (definitief) slechts met de transformator gebeurd? Zit het in mogelijke verontreiniging tussen de lamellen?

Alvast bedankt voor de reactie(s).

Met vriendelijke groet,
Robert

De lamellen, of gewoon: het blik, in een trafo is voorzien van een isolerend laagje.
Papier of een laklaagje. Bij uitblikken en inblikken is het belangrijk dat dit in stand blijft. Zelfs voor het laatste blikje dat er eigenlijk niet meer in wil!
Maar het is goed te doen.
Het probleem is dat veel trafo's geimpregneerd zijn. Ze zijn daarvoor in een bad geweest en alles wordt plakkerig. Dat maakt het uitblikken zonder beschadigingen lastig en het inblikken eveneens. Ook zonder impregnering kan de verflaag voor dit soort problemen zorgen.
Maar met moed en beleid is het te doen.
Mijn vader had een transformatoren bedrijfje en als jongen kreeg ik dit soort klusjes te doen. Vandaar...

Dag Hans,

Dank voor jouw reactie.

Ik maak daar uit op dat dus ook (vooral?) roest, wanneer dat kans heeft gezien ook deels iets tussen het blik te komen, slecht voor de werking van de transformator zal zijn. Maar heb je enig idee hoe slecht dat is? Werkt de transformator dan (vrijwel) niet meer? Of neemt het maximaal te transformeren vermogen dan slechts een beetje af?

Ik vraag dat natuurlijk vooral om in te kunnen schatten of ik zonder herstel (als dat met roest al goed kan) toch nog wat met een dergelijke voedingstransformator kan doen, bijvoorbeeld door hem behoorlijk onder zijn oorspronkelijke maximale vermogen te laten werken. Ik heb namelijk aardig wat van dergelijke 'weesjes met roestproblemen'.

Natuurlijk lastig om zoiets op een soort schaal uit te drukken. Maar ik ben al blij met elk beetje informatie.

Met vriendelijke groet,
Robert

Dag Forum.Een brommende (voedings) trafo kan volgens mij ook het gevolg zijn van het feit dat deze trafo te warm word.kloppen alle spanningen in de voeding?Zijn de elko,s goed?Op de werkplaats vroeger gaven wij er ook wel eens een klap tegen met het heft van een schroevendraaier. succes michael

alles wordt plakkerig

wanneer het gaat om een teerachtig produkt kan je de trafo het beste vooraf een etmaal in de diepvriezer leggen. Helpt enorm.

roest slecht voor de werking van de transformator zal zijn.

Wanneer het om lichte roest gaat maakt dat weinig tot niets uit. Ik wikkel wel eens een oude defecte trafo opnieuw, en het blik is daarbij vaak enigzins verroest. Dit heeft geen meetbare uitwerking op de eigenschappen. Doorgeroest blik is uiteraard onbruikbaar.

--
http://www.hupse.eu/radio

John, je zult best gelijk hebben met de diepvriezer. Toen ik moest inblikken bestond die nog niet.
En wat beschadiging in de isolatie is inderdaad geen groot probleem. Als het te veel voorkomt zal de trafo wel warmer worden.
Nog even een tip: probeer niet de laatste paar blikjes tussen het pakket en de spoelwand te forceren. Bescherm de spoelwand met een paar blikjes en tik de resterende er tussen. Met E en I blik gaat dat goed. Bij blik uit één stuk knip je het beste een blikje in E-I delen.

Dag John,

Wederom bedankt voor jouw reactie.

Ik ben pas sinds enkele dagen actief op dit forum maar raadpleeg het al vele jaren en heb je daardoor al leren kennen als een zeer deskundige persoon op het gebied van buizenelektronica.

Mijn recent ontstane zorg dat een flink deel van mijn voedingstransformatoren mogelijk onbruikbaar zou zijn, is nu weggenomen.

De enkele 'zwaar gewonde' exemplaren zal ik met behulp van de door Hans gegeven tips 'opereren'.

Met vriendelijke groet,
Robert

een beroest blikpakket op zich is helemaal geen probleem.
straffer nog, blik liet men heel lichtjes roesten alvorens er een pakket van te maken. de oxidelaag werkt dan als isolatie tussen de lamellen ter voorkoming van wervelstromen. Het geheel kon dan nog eventueel geïmpregneerd worden.

groeten

Kris

Een laag zwart ijzeroxide (walshuid) is wel nuttig want het is glad en hard en stabiel als het niet vochtig wordt (geeft een beetje roestbescherming maar niet als het vochtig wordt)
Echte roest (bevat ijzer-III oxide met extra water) is bruin, korrelig en volumineus en bevordert dat het ijzer eronder verder roest als er meer vocht in de buurt is. Dat is minder handig. Van een roestige trafo worden de blikken uit elkaar gedrukt door de roest, demonteren van het blikpakket wil dan nog wel eens lastig zijn.

Ik heb een keer van een roestige trafo die ik wilde aanpassen, alle lamellen glad geschuurd en daarna aan 1 kant gelakt met celluloselak. (botenlak moet ook kunnen). Daarna het blikpakket om en om teruggeplaatst, laatste lamellen voorzichtig erin getikt (tussen het pakket en een lamel die de spoelvorm beschermde. Dat is lang geleden, tegenwoordig heb ik niet zo veel tijd.

--
Vriendelijke groeten,
Onno

Roest is eigenlijk nooit eenprobleem
Of het moet gaan om lamellen die zo goed als dóórgeroest zijn
Maar het belangrijkste is, dat de lamellen van elkaar geïsoleerd moeten zijn om wervelstromen tegen te gaan. Roest geleidt niet dus in dat opzicht is 't zelfs nùttig.......
Nico

--
een kinderhand
is ook weer gauw leeg

Maar als de lamellen van elkaar geisoleerd moeten zijn, hoe zit het dan met nettrafo's
die men over de volle breedte van de kern heeft doorgelast.
Alle lamellen zijn dan kortgesloten met een stevige lasnaad.
Ik heb er hier verschillende liggen.
Die trillen niet, brommen niet en worden ook niet warm.

Wel zo'n trafo heb ik ook; als je goed kijkt zie je dat die lasnaad maar heel oppervlakkig is (niet dieper ingebrand dan 1 à 2 mm)
Het gaat erom, dat een massief stuk ijzer als kern een soort extra secundaire wikkeling zou vormen. De plaats van die lasnaad is zo gekozen dat dat effect niet optreedt
Nico

--
een kinderhand
is ook weer gauw leeg

dag Robert,

In vorige bijdragen is al uitgelegd dat roest isoleert en dat een beetje roest geen kwaad kan.
Maar, een roestige trafo is geen zicht.
Het recept daartegen is voor zwarte trafo's schoensmeer.
Met een vodje aanbrengen op de vlakken van het gemonteerde blikpakket.
Als de trafo opwarmt dan trekt de was nog wat in het blikpakket.
Een roestige trafo oogt weer als nieuw.

Vriendelijke groeten,

Eduard

Sorry Eduard
Maar schoensmeer geeft af, elke keer dat je zo'n trafo aanraakt krijg je zwarte vingers
Dus ik prefereer gewoon een kwastje matzwarte (of welke kleur dan ook) lak.
Hammerite is daar bij uitstek geschikt voor, gaat een chemische verbinding aan met roest
Nico

--
een kinderhand
is ook weer gauw leeg