|
Nederlands Forum over Oude Radio's |
Re: Ik zat het me zomaar even af te vragen...
Geschreven door Gerard op 13. Jul 2006 15:27:29:
In reactie op: Ik zat het me zomaar even af te vragen... geschreven door Roland Huisman op 12. Jul 2006 00:39:52:
Een paar jaar geleden heb ik tweemaal vlak na elkaar een dergelijke situatie
bij de hand gehad. Samen met Piet Hoen werd ik uitgenodigd na het overlijden
van een radioverzamelaar. Lees hier meer
Tussen de nalatenschap zaten een paar mooie stukken, maar er was ook rijkelijk
veel zooi bij. Uiteindelijk hebben we voor 300 gulden verkocht met een heleboel
werk en dat aan het reuma-fonds gegeven. Met een krantenwijk hadden we dat
bedrag denk ik sneller ingezameld. Achteraf hebben we wel eens gedacht dat er
wellicht al wat mooiere stukken van de verzameling ware afgeroomd en dat wij als
veredelde vuilnisophalers dienst hebben gedaan. Reden voor ons om te besluiten
nooit weer een partij radios op te gaan halen zonder vooraf te weten wat die
inhoudt.Een paar maanden later gingen we overigens weer naar een verzamelaar, een nog
levende ditmaal, maar die wel de leeftijd bereikte dat hij over deze dingen wat
bewuster ging nadenken. De hoeveelheid zooi die deze persoon in zijn huis had
samengebracht was werkelijk onvoorstelbaar. Langs alle muren, en dat begon al in
de hal en ging verder op de trappen en de woonkamer, stonden dozen met onderdelen.
En niet van die goedkope hoor! De man trok een sigarenkistje uit de muur (wist
van alles exact waar het stond) en liet drie buisjes daarin zien: fotomultipliers
meneertje, indertijd 1000 (of 10.000 dat weet ik niet meer) gulden per stuk, nu
natuurlijk waardeloos. Enfin de nieuwwaarde van dat alles moet in de miljoenen
hebben gelopen, maar hij had het uit containers bij Philips gevist en vond het
nu zonde om alles zo maar weg te doen. Echtgenote keek niet zo blij.
Er stonden in een kamer (die verder gewoon compleet volgestapeld stond) ook
peperdure vervormingsmeters en veldsterktemeters, alles natuurlijk decennia oud
maar 't zag er nog mooi uit.Een jaar later overleed Piet zelf, in zijn huis driehonderd mooie radios en drie
werkplaatsen achterlatend. Het was natuurlijk aan de familie om te besluiten wat
hiermee moest gebeuren, maar Piet had voor zijn dood gezegd dat ik "te vertrouwen"
was en advies kon geven. Het bleek een heel probleem! Ook hier geldt natuurlijk,
de kraker is het snelst, maar een Duitse persoon bleek bereid de hele verzameling,
plus gereedschap en onderdelen, in een keer over te nemen. De opbrengst was
ongeveer een derde van de (door Piet) geschatte waarde van de individuele radios
samen. Of deze Duitse persoon een prive-museum cq collectie had of wilde beginnen,
dan wel type "handelaar" was, weet ik niet.Als familie ben je met zo'n transactie denk ik het beste af. Je hebt nog enige
opbrengst, je bent in een keer van alle spullen af, en de radios blijven voor het
nageslacht behouden.
Zelf alles apart verkopen via Marktplaats, in de hoop op een hogere cq. waardiger
opbrengst, is voor de familie GEEN DOEN. Probeer maar eens drie radios te verkopen
via Marktplaats en zie hoeveel je aan het mailen bent, en hoeveel je er dan hebt
verkocht en wat je opbrengst is. Met een beetje geluk ben je na drie weken werk
een derde van de spullen kwijt (het mooiste) voor de helft van de waarde, en kun je
dan de zooi alsnog naar de kraak brengen omdat het huis dan is verkocht. Naast al
het werk dat de familie daar in zou moeten steken hebben ze zat andere dingen te
doen, rouwverwerking, begrafenis! Die verzameling die voor jou zo belangrijk was,
is dan voor je familie maar een bijzaak cq. een blok aan het been.Bekijk Piet's Old Radios.
Overigens heeft de NVHR (of had indertijd) een soort executie-service, waarbij
nabestaanden geholpen worden met het van de hand doen van een verameling. Ik weet
niet of dat nog bestaat en ik heb er geen ervaring mee.
De conclusies die ik hieruit voor mezelf getrokken heb:
1. De verzameling niet te groot laten worden! Spullen die jarenlang ergens staan
in afwachting van een opknapbeurt, svp van de hand doen! Als de zolder te vol
wordt, niet zoeken naar extra gaten en hoeken, maar consequent evenveel blijven
verkopen als dat je koopt! Zo krijg je een dynamische verzameling met elke keer
ook voor jou weer nieuwe stukken.
2. Niet streven naar dingen met waarde maar naar dingen waar je lol in hebt.
Als mijn spullen volgende week bij het grofvuil gaan heb ik er in ieder geval wel
lol van gehad voor het geld wat ik erin gestoken heb. (Ik besef overigens wel
dat er veel verzamelaars zijn die echt waardevolle stukken hebben, zoals radios
uit de jaren dertig en twintig. Bij mij is het meer afgedankte voorwerpen dan
antiek.)
3. Op tijd zelf afbouwen. Ik ben gelukkig nog zo jong dat ik nog niet dagelijks
aan doodgaan denk, maar wees op tijd met het zo nu en dan verkopen van stukken.De tips om "voor het geval" de familie wat te instrueren en een vertrouwde collega
te benoemen lijken me zinvol, maar ik heb zoiets zelf eigenlijk niet gedaan.