|
Nederlands Forum over Oude Radio´s |
Jeugdsentiment
Geschreven door Ed van der Weele om 31. Aug 2002 09:35:13:
In reactie op: Discussie-onderwerp: wat zijn nou precies "antieke" radio's?? geschreven door Henk van den Broek om 30. Aug 2002 12:46:55:
>Tja.... laat ik de knuppel eens in het forumhok werpen
>graag zou ik de mening van anderen zien over wat nou voor hem/haar GEVOELSMATIG antieke radio's zijn. Want het IS natuurlijk gevoelsmatig.
=======
Er zullen veel verschillende redenen zijn om je bezig te houden met oude radio's.
Voor mij (55 jaar) is het voornamelijk jeugdsentiment. Opgegroeid in de jaren 50 was de radio , samen met de kolenkachel, het centrum van huislijke gezelligheid.
Mijn eerste herinneringen aan de radio is de zelfbouwradio die bij mijn ouders in de boekenkast stond: een plaat multiplex als chassis waarop alle componenten waren geschroefd. De meeste condensatoren en weerstanden zaten in glazen buisjes met links en rechts een moertje om de draden onder te klemmen. Het front van de radio bestond uit een plaat glanzend bakeliet met een uitsparing voor de trommelafstemschaal met een bronskleurig siervenster. Uit de radio klonken voornamelijk de twee Hilversumse zenders met hoorspelen, 'Muziek terwijl u werkt' en de avondvullende radioshows.
Mijn grootouders hadden een Philips radio, waarschijnlijk een 2524 of 2533, met een vijf- of zeshoekige luidspreker. Toen die werd vervangen door een 209U kregen mijn broer en ik de oude 25xx. Die werd toen, net als de zelfbouw van mijn ouders, 'vakkundig' ontleed en uitgebeend. Zelfs de lampen ontkwamen niet aan ons destructieve onderzoek
Later, toen ik me iets meer had toegelegd op constructieve werkzaamheden en een kristalontvanger en de Pupil van Maxwell in elkaar had geknutseld, verwierf ik in ruil voor een paar jaargangen 'Donald Duck' een zelfbouwradio met 402-spoelen en het bekende verticale Amroh afstemschaaltje.
De onderdelen van deze en andere radio's werden met regelmaat gerecycled (hoewel in die tijd waarschijnlijk nog niemand dat woord kende) om dienst te doen in andere bouwontwerpen van de Muiderkring.
Bij de opleiding radiotechniek die ik volgde stond de halfgeleidertechniek nog in de kinderschoenen. De kennis over transistoren bestond uitsluitend uit de opmerking van de leraar: "Kijk jongens, dit is een transistor (zwartgelakte OC3 omhoog houdend). Ze zijn heel erg duur en gaan nog sneller kapot. Denk maar dat het een triode is zonder gloeidraad". En zorgvuldig werd de OC3 weer in een envelopje opgeborgen.
Toen ik in de radiocommuncatie ging werken verflauwde de belangstelling voor radio's en het zelfbouwen. In 1970 was ik voor mijn pensionkamertje op zoek naar een radio en nam van een collega zijn oude Philips 990X over voor twaalfeneenhalve gulden. Die 990X heeft alle verhuizingen, opruimwoedes en destructieve neigingen overleefd omdat het zo'n bijzonder ontwerp is met z'n motorafstemming.
Toen ik ongeveer een half jaar geleden het plan opvatte om de 990X weer nieuw leven in te blazen kwam ik, zoekend naar informatie, op dit forum terecht. Toen werd ook ook mijn interesse in de buizentechniek en radio's weer uit een lange winterslaap gewekt. Op rommelmarkten en in kringloopwinkels speur ik sinds die tijd naar buizenradio's en alles wat daar mee te maken heeft. Om aan meer informatie en reserveonderdelen te komen ben ik lid geworden van de NVHR. En de artikelen die in het RHT staan gaan dan meestal niet over radio's van de generatie die ik me -gezien de huidige prijzen- wil veroorloven, maar zijn wel heel interessant om te lezen.
Bij het opknappen van een oude radio vind ik het minder belangrijk dat het om een bijzonder oud of interessant model gaat, dan de voldoening die het geeft om een sputterend toestel weer aan de praat te krijgen en te zorgen dat het apparaat er weer goed uitziet.
Antiek zie ik meer als belegging om er later rijker van te worden. Bij oude radio's denk ik vooral aan het genoegen om met je eigen handen en kennis een afgedankt toestel voor de vernietiging te behoeden.Groeten,
Ed