Nederlands Forum over Oude Radio's
Onafhankelijk medium voor liefhebbers en verzamelaars van oude radio's en gerelateerde zaken


Re: Waarom nog gewone klasse A eindtrap

Geschreven door John Hupse op 18. Mei 2007 21:31:38:

In reactie op: Re: Waarom nog GEWONE KLASSE A EINDTRAP??? geschreven door Francesco op 18. Mei 2007 17:52:41:

Francesco,

De transformatorloze Philips eindversterker is voor het eerst beschreven in januari 1952. Het duurde tot 1954 voordat het eerste produkt op de markt kwam, de Philips AG9000. In 1956 werd de EL86 eindbuis ontwikkeld, waarmee de beste resultaten zijn bereikt.

Tot begin jaren '60 is dit principe door Philips toegepast, ook in verder vrij normale radio's en TV's. De kwaliteit was uitstekend, en de kostprijs bleef binnen de perken.

Na ongeveer 1962 kwam er steeds meer stereo apparatuur op de markt. Bij een OTL stereo versterker heb je tenminste 4 eindbuizen nodig, zodat hiervoor eigenlijk een dubbele eindbuis (een soort ELL86) zou moeten worden ontwikkeld. Dit is waarschijnlijk wel door iemand voorgesteld, maar het is technisch gezien nog niet zo simpel om dit goedkoop te realiseren. Een van de problemen is dat je in een noval buis ongeveer 12 Watt plaatvermogen kunt toelaten. Je kan uitrekenen dat de luidsprekerimpedantie dan in de buurt van de 2000 ohm uitkomt in plaats van 800 ohm. Dus zouden er ook nog andere luidsprekers moeten worden ontwikkeld, met nog dunner draad op de spreekspoel.

Dit zou allemaal nog wel zijn gelukt, maar de transformatorloze transistorversterker was ondertussen goedkoop te produceren. Dus Philips koos voor de transistor, en in de tussentijd (1962-1965) bouwde men stereo eindtrappen b.v. met 2x ECL86, en in Duitsland met ELL80, zowel enkelvoudig als in balans. In 1966 brak de klasse B transistor eindtrap definitief door, dit was het einde van de Philips 800 ohm OTL. Een van de laatste (en beste) produkten was de AG9018 2 maal 15 Watt Hi-Fi versterker.





Reacties / Answers:


Terug naar Nederlands Forum over Oude Radio's